انواع و خدمات سمعک

افزایش سن در بزرگسالان: Advancing Age in Adults

برخلاف مطالب زیادی که درمتون علمی راجع به تاثیرات سن و

خدمات سمعک جنس بر ABR آمده است، در مورد تاثیر این دو بر الکتروکوکلئوگرافی مطالب کمی آمده است. مطالعه دقیق Chatrian و همکاران 1985 یافته های گیج کننده ای ارائه داد. به این صورت که تفاوتهای مربوط به سن مشاهده شداما این یافته ها برای هر عامل پاسخ یکسان نبود. سطح تعیین SP (براساس dB) ارتباط مثبتی با سن داشت (شدت بالاتری برای تشخیص پاسخ در افراد مسن لازم بود در حالیکه دامنه SP با افزایش سن، کاهش می یافت (تنها در گوش چپ)

ارتباط منفی قوی، بین دامنه AP و سن دیده شد و در نتیجه، ارتباط مثبتی بین نسبت و سن دیده شد.

با افزایش سن دامنه جزء AP نسبتا بیشتر از دامنه جزء SP کاهش یافت. بنابراین نسبت توام با سن، افزایش می یابد.

Chatrian و همکاران (1985) تفاوت قابل توجهی در بین ن و مردان بزرگسال برای ثبت SP زمان شروع SP، زمان نهفتگی قله SP، یا طول مدت کمپلکس مشاهده نکردند.

دامنه SP، به عبارت دیگر، در ن نسبت به مردان به صورت قابل توجهی بزرگتر بود. و تعجب آور اینکه این مسئله تنها در گوش چپ دیده شد. در کنار این مطلب، یک معدل SP به مقدار قابل ملاحظه بزرگتر با تحریک گوش راست (نسبت به چپ) بدست آمد. دامنه AP به مقدار قابل توجهی در ن بزرگتر از مردان بود، هنوز نسبت در دو جنس با هم برابر بود.

Coats (1986) دامنه بزرگتر SP و بخصوص دامنه AP بزرگتر در ن نسبت به مردان و نیز در  تحریک گوش راست در مقابل گوش چپ، گزارش نمود. افزایش سن بر عملکرد سیستم شنوایی که شامل فعالیت حون و عصب هشتم است‏ تاثیر می گذارد بنابراین غیرمنطقی نخواهد بود که انتظار تغییرات مربوط به سن در CM و SP و AP داشته باشیم. این مسئله به صورت سیستمیک مورد تحقیق واقع نشده است. نیاز به تکنیک تهاجمی و اینکه نیاز کلینیکی برای انجام Ecochg در کهنسالان (مونیتورینگ حین عمل – بیماری مینیر) غیرمعمول است، دو دلیل برای این فقدان تحقیق است.

مهم است که بیاد آوریم که گروهی از بزرگسالان کاهش شنوایی حسی عصبی در فرکانسهای بالا دارند (پیرگوشی) و در نتیجه، الکتروکوکلئوگرافی آنها تغییر یافته خواهد بود. مثلا AP به شنوایی در فرکانسهای بالا مرتبط است، و افراد پیر دچار افزایش در زمان نهفتگی و کاهش در دامنه خواهند بود.