معرفی سمعک اتیکن

نکته نهایی که شناخته شده است اما خیلی با اقبال کلینیکی مواجه نیست، این احتمال است که AER ممکن است همیشه، کاملا ، همزمان با محرک ثبت نشود. (یعنی AER با محرک Time –Locked نباشد). و برعکس نویز زمینه هم ممکن است ثابت siationary نباشد و توزیع نرمال نداشته باشد و تصادفی نباشد و ممکن است شامل فرکانسهایی باشد که کاملا به میزان ارائه محرک نزدیک هستند (نرخ تکرار). بیشترین افزایش 

سمعک اتیکن SNR در معدل گیری سیگنال، هنگامی رخ می دهد که پاسخ های AER به صورت عالی با محرک مربوط باشند و نویز کاملا تصادفی باشد. البته این حالت، کمتر اتفاق می افتد. تفاوتهای زمان نهفتگی اندک در AERs با محرکهای متوالی به صورت طبیعی، مورد انتظار است و ناهمزمانی های بیشتر پاسخ، ویژه ضایعات سیستم عصبی مرکزی است. تفاوتهای زمان نهفتگی ممکن است با محرک هم مرتبط باشد. مثلا زمان نهفتگی کوتاهتر ABR برای محرک Rarefaction در مقابل condensation  تفاوت پذیری قابل توجهی در پاسخ به محرک متناوب ایجاد می کند. ناسازگاریهای هنگام اندازه گیری و مربوط به عوامل اندازه گیری می تواند به تفاوت پذیری زمان نهفتگی پاسخ، منجر شود. یک مثال در این مورد تغییر در شدت محرک ارائه شده در هنگامی که هدفون با دست نگاه داشته می شود، است.

همچنین نویزی که هنگام ثبت AER با ان برخورد می کنیم، همواره تصادفی نیست بلکه ممکن است به صورت منظم در فرکانس مشخصی، رخ دهد. (تعداد تکرار مشخصی در ثانیه). در نتیجه تداخل پیچیده بین نرخ محرک، نویز الکتریکی، و AERچندان نادر نیست. احتمالا مورد قبول ترین مشکل در این زمینه ناشی از تداخلات برق شهر 60 هرتز است. به این پدیده گاها، هیاهوی 60 هرتز می گوییم. زیرا اگر انرژی الکتریکی به انرژی آتیکی تبدیل شود، صدای همهمه (hom) ایجاد خواهد شد. اگر نرخ ارائه محرک، حتی مقسوم علیه های زوج 60 هرتز باشد (مثل 10 ثانیه، 20 ثانیه، .) این احتمال هست که قسمتی از محرک، همزمان (همفاز) با نویز 60 هرتز در پاسخ ظاهر شود.